KOŚCIÓŁ  KATOLICKI
ŚW.  ANTONIEGO
(pierwotnie Wniebowzięcia NMP)







Kościół św. Antoniego
wznosi się po zachodniej stronie rzeki Korczyk
na terenie dawnego przedmieścia
Nowy Korzec

Pierwszą, drewnianą świątynię zbudował w tym miejscu w 1633 r. książę Karol Korecki, obecną, murowaną, wybudował w 1706 r. miejscowy proboszcz Stanisław Kropornicki; w tym samym roku erygowano parafię katolicką. W 1916 r. kościół znacznie rozbudowano, zmieniając jego orientację. W 1962 r. został zamieniony w magazyn środków chemicznych. W 1990 r. zwrócono go wiernym w stanie dewastacji. Po generalnym remoncie w 1994 r. odbyła się uroczysta konsekracja.

Jest to świątynia jednonawowa, z transeptem utworzonym przez XVIII-wieczny korpus, do którego z boków dobudowano obszerną nawę i stosunkowo niewielkie prezbiterium. Pierwotne prezbiterium z przylegającymi zakrystiami tworzy obecnie wysoką. ośmioboczną kaplicę nakrytą kopułą z lukarnami – dominujący akcent w bryle budowli. Kaplicą boczną jest także dawna kruchta z krzywoliniowym frontonem. Dobudowane w 1916 r. części nawiązują do barokowego stylu kościoła. Nad skrzyżowaniem naw wznosi się wysoka, dwukondygnacyjna sygnaturka. We wnętrzu zwracają uwagę kryształowe sklepienia pierwotnej nawy oraz barokowe ołtarze przeniesione ze zniszczonego kościoła w Międzyrzeczu Koreckim.

Przy kościele znajduje się mogiła żołnierzy polskich poległych w walkach z bolszewikami w 1920 r. Teren kościelny otacza mur, w który wbudowano dzwonnicę z trzema arkadowymi prześwitami na dzwony. W narożniku muru dwukondygnacyjna kapliczka z XVIII – XIX w. 

Wykorzystano fragment książki Grzegorza Rąkowskiego:
WOŁYŃ
Przewodnik krajoznawczo-historyczny
po Ukrainie Zachodniej
Część I

PRUSZKÓW 2005